Zastosowanie systemu ogrzewania podłogowego stanowi praktyczną alternatywę, zwykle kierowaną głównie do nowo wybudowanych domów lub obiektów, które przeszły kompleksową modernizację. Istnieje szeroki zakres różnych szacunków dotyczących kosztów wdrożenia ogrzewania podłogowego w porównaniu do tradycyjnych grzejników, oscylujących między 10 a 30 procentami. Warto jednak podkreślić, że ta różnica jest uzależniona od rodzaju grzejników branych pod uwagę w procesie porównawczym.
Należy mieć świadomość, że inwestycja w niestandardowe grzejniki może wiązać się z istotnymi kosztami zakupu. To z kolei wpływa na ogólne koszty inwestycyjne, które mogą być nawet wyższe niż w przypadku zastosowania systemu ogrzewania podłogowego. Jednak warto zaznaczyć, że koszty te mogą być uzasadnione przez specyficzne potrzeby i oczekiwania klienta w zakresie estetyki czy efektywności systemu grzewczego. W ostateczności, wybór między ogrzewaniem podłogowym a grzejnikowym wymaga uwzględnienia wielu czynników, z których każdy ma wpływ na pełną ocenę kosztów i korzyści związanych z danym rozwiązaniem grzewczym.
Rysunek 1. Temperatura utrzymywana w pomieszczeniu z ogrzewaniem podłogowym może być średnio o 1-2 stopnie niższa w porównania do pomieszczenia z grzejnikami. Wynika to z równomiernego oddawania ciepła na dużej powierzchni przez ogrzewanie podłogowe. Dla odczucia komfortu cieplnego ważne jest wyrównanie temperatury i promieniowanie cieplna. Temperatura podłogi dla prawidłowo wykonanego ogrzewania podłogowego wynosi z reguły do 24÷27°C, przez co nie jest odczuwalna przy dotyku (temperatura niższa od temperatury ciała ludzkiego).
Zastosowanie systemu ogrzewania podłogowego przekłada się na osiągnięcie wyjątkowo wysokiego poziomu komfortu cieplnego, jednocześnie utrzymując niskie koszty eksploatacji. Ten efekt korzystnego bilansu wynika z tzw. efektu samoregulacji wydajności cieplnej, charakteryzującego ogrzewanie podłogowe. Warto zauważyć, że w przypadku tej technologii, istnieje silna zależność między temperaturą powierzchni podłogi a intensywnością oddawania ciepła. Gdy temperatura powierzchni podłogi utrzymuje się na stosunkowo niskim poziomie, obserwuje się dynamiczne dostosowywanie ilości oddawanego ciepła. W miarę zmniejszania się różnicy temperatury pomiędzy podłogą a powietrzem w pomieszczeniu, system ogrzewania podłogowego automatycznie zmniejsza intensywność oddawania ciepła, co skutkuje ochroną przed nadmiernym przegrzewaniem pomieszczenia. Ten aspekt wpływa nie tylko na zwiększenie efektywności energetycznej, ale także na optymalne warunki termiczne, co stanowi istotny argument na korzyść tego rodzaju rozwiązania grzewczego.
Rysunek 2. Efekt samoregulacji przy ogrzewaniu podłogowym wynika z małych różnic temperatury pomiędzy powierzchnią podłogi, a powietrzem w pomieszczeniu. Gdy temperatura powietrza zrówna się z temperaturą powierzchni podłogi, to wydajność cieplna ogrzewania podłogowego spadnie do zera.
Zważając na wspomniane zasady, warto podkreślić, że efektywność źródła ciepła, które współpracuje z systemem ogrzewania podłogowego, demonstruje tendencję do uzyskiwania wyższych wskaźników, w porównaniu do standardowego połączenia z ogrzewaniem o „wysokim stopniu temperatury”. Ta charakteryzująca się niższą temperaturą praca systemu ogrzewania podłogowego sprawia, że nowoczesne urządzenia grzewcze, takie jak kocioły kondensacyjne czy pompy ciepła, mogą wykorzystać optymalne warunki pracy, co przekłada się na zwiększenie ich efektywności.
Szczególnie imponująca jest sprawność gazowych kotłów kondensacyjnych, osiągająca nawet 109%. Warto jednak zaznaczyć, że współpraca tych kotłów z systemem ogrzewania grzejnikowego może wiązać się z pewnym obniżeniem efektywności, zazwyczaj oscylującym na poziomie kilku procent. Ogrzewanie podłogowe, wychodzące naprzeciwko niższym temperaturom pracy, umożliwia utrzymanie wyższej sprawności źródła ciepła, co przekłada się na efektywne korzystanie z dostarczanego ciepła.
Podsumowując, korzystanie z ogrzewania podłogowego we współpracy z nowoczesnymi kociołami kondensacyjnymi czy pompami ciepła nie tylko podnosi komfort cieplny, lecz także wspiera optymalne wykorzystanie energii, co stanowi mocny argument na rzecz tego typu zaawansowanych rozwiązań grzewczych.
Rysunek 3. Efekt kondensacji i tym samym sprawność kotła kondensacyjnego, zależy ściśle od temperatur roboczych – powrotu z instalacji grzewczej oraz jej zasilania. Im niższe temperatury tym więcej pary wodnej będzie wykraplanej ze spalin podwyższając sprawność kotła.
W kontekście pomp ciepła typu solanka/woda, warto zauważyć, że współczynnik efektywności COP osiąga imponujące wartości, sięgając nawet 4,9 (dla punktu B0/W35 przy różnicy temperatury w obiegu wtórnym, czyli ogrzewaniu podłogowym, wynoszącej 5 stopni, zgodnie z aktualną normą EN 14511). Niemniej jednak, wartości te mogą ulegać zmianie w zależności od warunków pracy pompy ciepła. Przykładowo, ta sama pompa ciepła, przy temperaturze zasilania wynoszącej 55°C (B0/W55), będzie pracować z nieco niższym współczynnikiem COP, około 3,2, co oznacza obniżenie efektywności o ponad 30%. Wartości te są kluczowe przy ocenie ekonomicznej rentowności systemu grzewczego opartego na pompie ciepła w połączeniu z ogrzewaniem podłogowym.
Ogrzewanie podłogowe, oprócz aspektów ekonomicznych, charakteryzuje się także względami użytkowymi. W jego przypadku eliminuje się wszelkie trudności związane z aranżacją wnętrz, które mogą być pozbawione tradycyjnych grzejników, a jednocześnie muszą zachować korzystne warunki do efektywnej pracy systemu grzewczego. Ponadto, system ogrzewania podłogowego cechuje się większą bezwładnością cieplną w porównaniu do tradycyjnych instalacji grzewczych z grzejnikami. Warto jednak podkreślić, że przy stabilnej pracy systemu, optymalnych ustawieniach temperatur i precyzyjnych czasach pracy trybów nocnych i dziennych, ta bezwładność staje się efektem niemal nieodczuwalnym dla mieszkańców. Nowoczesne regulatory, wyposażone w funkcje samouczące, doskonale radzą sobie z zarządzaniem pracą instalacji grzewczej, dbając o utrzymanie zadanej temperatury wewnętrznej.